درپست « اقتصاد اسطوره ای ما» به وضعیت بازنشستگان اشاره کرده بودم بعد دیدم که دوستان شاغل هم لطف کردندو برای من اطلاعاتی گذاشته اند. « سارا» که با همسرش 350 هزارتومان در ماه درآمد دارند و 170 هزارتومانش را اجاره خانه می دهند. اسماعیل که در و ضعیت مشابهی است. یعنی حقوق خودش می رود برای اجاره و با حقوق همسر، این شکم بی هنر را سیر می کنند.
در روزنامه گردی های امروز به یک تعبیر، روی دیگر این سکه را دیده ام. در روزنامه خراسان 26 اردبیهشت 1385 می خوانیم که « گزارش سازمان بازرسي کل کشور، حکايت از بکارگيري مديران و معاونان برخي از دستگاه‌ها با ساعتي 100 هزار تومان حقوق دارد، و يا اينکه بسياري از مديران بازنشسته با دريافت ساعتي 50 هزار تومان در دستگاه‌هاي اجرايي مشغول به کار شده‌اند.»
ای کاش قضیه به همین ختم می شد. در بخش دیگری می خوانیم که « گزارش سازمان بازرسي حاکي است، بعضي از واحدهاي صنعتي در هنگام اخذ تسهيلات عنوان مي‌کنند که دولتي هستند ولي در زماني که پاداش‌هاي کلان -45 ميليون توماني در سال- پرداخت مي‌کنند، از آنان پرسيده مي‌شود که چرا اين کار صورت گرفته، مي‌گويند خصوصي هستند.» گفتم حسابم خوب نیست ولی همین طور سردستی، این پاداش، یعنی درآمد خانواده « سارا» برای نزدیک به 11 سال یا اگر به نمونه بازنشستگان بر گردم، می شود درآمد یک بازنشسته برای نزدیک به 19 سال. البته در این اقتصاد، هیچ رد پائی از جریاناتی شبیه به مافیا نیست. بیخود فکر و خیال های بد نکنید. ولی در همین گزارش می خوانیم که «بسياري از پرونده‌هاي اختلاس در دستگاه‌هاي دولتي هم‌اکنون بيش از 10 سال است که در محاکم قضايي مسکوت مانده است. حتي در بعضي از موارد حکم مجازات و برخورد صادر شده و حکم اجرا نشده است. حتي در مواردي ديگر که قضات و ساير افراد و دستگاه‌هاي ذيربط پيگير اين مفاسد اقتصادي بوده‌اند، خود و خانواده‌شان مورد تهديد قرار گرفته‌اند».
البته بی انصافی نکنم. گاه مجازات هم کرده اند! « در برخي موارد هم ديده شده که مجازات يک اختلاس چند ميليارد توماني، جريمه‌اي 500 هزار توماني بوده است.» من فکر می کنم که نویسنده گزارش اشتباه می کند، این رقم جریمه نبوده، بلکه، اعضای محترم « مافیای ایرانی ما» به ماموران دادگاه « شیرینی» داده بودند!
اما گریزی بزنم به یک نکته دیگر و این داستان دردآور را تمام کنم. این جا و آن جا خوانده بودم که وابستگی اقتصاد ایران به دلارهای بادآورده نفتی بیشتر شده است ولی برای این ادعا، رقم و عدد نداشتم. چون آدم « خوش قلبی» هستم، شانس آوردم و چشمم افتاد به بخش هائی ازگزارش وزیر اقتصاد برای آقای رئیس جمهور در رسالت 26 اردبیهشت، که در آن می خوانیم: « بنابرنامه دانش جعفرى به دکتر محمود احمدى نژاد، واگذارى دارايى‌هاى سرمايه اى نيز در سال 84 به 187 هزار و 294 ميليارد ريال رسيده که تنها 186 هزار و 342 ميليارد آن مربوط به صادرات نفت خام بوده است»
باز ضرب و تقسیم کردم و دیدم نسبت اش می شود 99.5درصد ولی نفهمیدم وزیر اقتصاد این کلمه « تنها» را برای چی در این جا گذاشته است!
آیا خواسته به کس یا کسانی متلک بگوید؟ یا چی؟