دربرنامه صفحه 2 بی بی سی وقتی گفته بودم که متاسفانه هنوز واحد پول جهانی دلارامریکاست مهمان دیگر برنامه- آقای شجاعی- مدعی شد که این وضعیت « دلیل داره همین طور شانسی که نبوده...» و بعد ادامه دادند که امریکا یک ابرقدرت است و بزرگترین اقتصاد جهان را دارد و نظام پولی دنیا را هم در کنترل خودش گرفته است و باقی قضایا( برای جزئیات لطفا به نوار برنامه که درسایت بی بی سی هست مراجعه شود).

دراین که در1945 امریکا دقیقا همانی بود که جناب شجاعی گفته اند تردیدی نیست. من هم با ایشان موافقم ولی الان سال 2012 است و الان همین اقتصادی که درآن سالها بزرگترین « وام دهنده» دراقتصاد جهان بود بدهی خارجی اش به تنهائی از بدهی خارجی بقیه جهان بیشتر است. این یک نکته. واما اجازه بدهید توجه شما را به چند نمودار از وضعیت اقتصادیامریکا دراین سالها جلب کنم.

نمودار اول اندیس تغییرات سالانه در تولیدات صنعتی را نشان می دهد.

همان طور که مشاهده می کنید این اندیس از 1955 تا 2010 روند نزولی داشته است.

به عوض نمودار دوم سهم بخش مالی و بیمه و مستغلات را درتولید ناخالص داخلی نشان می دهد.

دراین جاهم مشاهده می کنید که سهم فعالیت های غیر صنعتی که در1970 حدودا 32% تولید ناخالص داخلی بود در 2010 به نزدیک 70 رسیده است. و اما نمودار سوم جالب تر است و نرخ رشد سرمایه گذاری درصنایع را نشان می دهد.

نرخ رشد سالانه سرمایه گذاری در صنایع که در 1952 سالی 28% بود به روند نزولی خود ادامه داد و درطول 2000-2005 میزان اش منفی شد و همان طور که مشاهده می کنید از زماین ریاست جمهوری ریگان نرخ رشد هیچ گاه ار 4% درسال بیشتر نبوده است.

نمودار بعدی هم نشان می دهد که از ظرفیت تولیدی صنایع به چه میزان استفاده می شود. این جا روند نزولی را مشاهده می کنید

درمیانه سالهای 60 قرن گذتشته بیش از 84% ظرفیت موجود مورد استفاده قرار می گرفت وازآن ببعد نه فقط سیر نزولی داشته بلکه درسال 2010 این میزان به کمتر از 78% رسیده است. درنمودارهای قبلی هم سیرنزولی تولیدات صنعتی را مشاهده کردید و هم سیر نزولی رشد سرمایه گذاری را با این همه میزان ظرفیت موجودی که مورد استفاده قرار می گیرد نیز سیر نزولی دارد.

و اما نمودار آخر از بقیه روشنگرانه تر است.این نموداز نشان دهنده وضیعت امریکا درتجارت بین المللی است.

درسالهای 60 قرن گذشته توازن تجارتی امریکا مثبت بوده است ولی همانند دیگر متغیرهائی که مشاهده کردیم دراینجا روند صعودی کسری ادامه یافته است و حتی در2005 به بیش از 6% تولید ناخالص داخلی امریکا رسیده است. به احتمال زیاد بحران بزرگ و گسترش بیکاری باعث شد که به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی میزان کسری کاهش یابد ولی از 2010 به این سو این روند صعودی کسری تراز دوباره خود را نشان می دهد.( همه این نمودارها را از مقاله فوستر- مک چزنی درمانثلی ریویو شماره ماه مه 2012 کش رفته ام).

حالا خواهش می کنم ادعای آقای شجاعی را یک بار دیگر بخوانید و آن وقت به این پرسش جواب بدهید که به نظرشما، با وجود این تصویر کلی که از اقتصاد امریکا مشاهده کردید، چه دلیل اقتصادی وجود دارد که دلار هم چنان واحد پول جهانی است!